- омеза
- [آميزه]омехта, махлут, имтизоҷ, ихтиллот
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
маъҷун — [معجون] а 1. чизи аз чанд модда таркибёфта, омеза, махлут 2. хамираи хӯрданӣ, ки аз чанд доруи омехта бо асал ё бо шакар омода карда мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ